تعبیر خواب سوره سباء - خواندن سوره سباء در خواب چه تعبیری دارد؟
تعبیر خواب سوره سباء به گفته ابن سیرین، عابد و زاهد گشتن بینندۀ خواب است. امام صادق (ع) تعبیر آن را در پیش گرفتن راه دین و سیرت صلحا می‌داند.

ستاره | سرویس سرگرمی - سوره سبأ مکى است. این سوره در ترتیب مصحف، سی و چهارمین سوره و در ترتیب نزول، پنجاه و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره لقمان و پس از آن سوره زمر نازل شده است. اکنون با تعبیر خواب سوره سباء با ما همراه باشید.

برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:

تعبیر خواب
ج ث ت پ ب الف آ
ز ر ذ د خ ح چ
ظ ط ض ص ش س ژ
ل گ ک ق ف غ ع
ی ه و ن م

تعبیر خواب سوره سبا‌ٔ

ابن سیرین می‌گوید: اگر در خواب بیند که سوره سبأ را می‌خواند دلیل که عابد و زاهد گردد. کرمانی می‌گوید: دیدن این سوره، دلیل است بر طاعت به حدی که خدای داند. امام صادق (ع) می‌فرمایند: تعبیر این سوره این است که بیننده خواب، سیرت صلحا و راه دین در پیش گیرد.

هدف از نزول سوره سبا‌ٔ

این سوره پیرامون اصول سه‌ گانه اعتقادات، یعنى توحید و نبوت و قیامت بحث می‌کند. بعد از بیان آنها کیفر کسانى را که منکر آنهایند، و یا القاى شبهه درباره آنها می‌کنند، بیان نموده، آن گاه از راه‌هاى مختلف آن شبهه‌‌ها را دفع می‌کند، یک بار از راه حکمت و موعظه، بار دیگر از راه مجادله. و از بین این سه اصول بیشتر به مساله قیامت اهتمام می‌ورزد، هم در اول کلام آن را ذکر می‌کند، و تا آخر سوره چند بار دیگر هم متعرض آن می‌شود.

آیات ابتدایی سوره سبا‌ٔ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ ۚ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ ﴿١﴾

همه ستایش ها ویژه خداست که آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست، و همه ستایش ها در آخرت مخصوص اوست، و او حکیم و آگاه است. (۱)

یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا ۚ وَهُوَ الرَّحِیمُ الْغَفُورُ ﴿٢﴾

[خدا] آنچه در زمین فرو می رود و آنچه از آن بیرون می آید و آنچه از آسمان فرود می آید و آنچه در آن بالا می رود عالم و آگاه است؛ و او مهربان و بسیار آمرزنده است. (۲)

وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَا تَأْتِینَا السَّاعَةُ ۖ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّی لَتَأْتِیَنَّکُمْ عَالِمِ الْغَیْبِ ۖ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِنْ ذَٰلِکَ وَلَا أَکْبَرُ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ ﴿٣﴾

و کافران گفتند: قیامت بر ما نخواهد آمد. بگو: آری، سوگند به پروردگارم که دانای غیب است، حتماً بر شما خواهد آمد؛ در آسمان ها و زمین هم وزن ذرّه ای از او پوشیده نیست، و نه کوچک تر از آن و نه بزرگ تر از آن هست مگر اینکه در کتابی روشن [ثبت] است. (۳)

لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۚ أُولَٰئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ ﴿٤﴾

[آری، قیامت حتماً می آید] تا خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پاداش دهد، اینانند که برای آنان آمرزشی و رزق نیکو و ارزشمندی خواهد بود. (۴)

وَالَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِیمٌ ﴿٥﴾

و کسانی که در [انکار و تکذیب] آیات ما کوشیدند، به گمان اینکه [می توانند] ما را عاجز کنند [تا از دسترس قدرت ما بیرون روند] برای آنان عذابی دردناک از سخت ترین عذاب هاست. (۵)