
ستاره | سرویس سرگرمی - سوره ص سی و هشتمین سوره قرآن است و دارای ۸۸ آیه است. سوره ص مکی است. این سوره در ترتیب مصحف، سی و هشتمین سوره و در ترتیب نزول، سی و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره قمر و پس از آن سوره اعراف نازل شده است. در این مطلب با تعبیر خواب سوره ص همراه ما باشید.
برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:
ج | ث | ت | پ | ب | الف | آ |
ز | ر | ذ | د | خ | ح | چ |
ظ | ط | ض | ص | ش | س | ژ |
ل | گ | ک | ق | ف | غ | ع |
ی | ه | و | ن | م |
تعبیر خواب سوره ص
ابراهیم میگوید: اگر در خواب بیند سوره ص میخواند، دلیل که مالش زیاد شود و بزرگ گردد.هدف از نزول سوره ص
در این سوره گفتار پیرامون رسول خدا (ص) دور میزند و اینکه آن جناب با ذکرى از ناحیه خدا که بر او نازل شده مردم را انذار میکند و به سوى توحید و اخلاص در بندگى خداى تعالى دعوت میکند.
و لذا مطلب را از اینجا شروع میکند که کفار به عزت خیالى خود میبالند و به همین جهت دست از دشمنى با تو برنداشته از پیروى و ایمان به تو استکبار میورزند، و مردم را هم از اینکه به تو ایمان بیاورند جلوگیرى کرده، به این منظور سخنانى باطل میگویند، و آن گاه آن سخنان را در فصلى جداگانه رد میکند.
و پس از آن رسول گرامى خود را امر به صبر نموده و سرگذشت بندگان" اواب" خود را در یک فصل به یادش میآورد، و آن گاه عاقبت کار مردم با تقوى و سرانجام طاغیان را در فصلى خاطرنشان نموده. سپس آن جناب را دستور مىدهد به اینکه ماموریت خود را در انذار انجام دهد و مردم را به سوى توحید دعوت کند. و نیز در فصلى دیگر میفرماید: که خدا از همان روز نخست که به ملائکه امر کرد تا براى آدم سجده کنند و شیطان امتناع کرد، این قضاى حتمى را راند که سرانجام پیروان شیطان و خود او به آتش منتهى شود.
آیات ابتدایی سوره ص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ ﴿١﴾
صاد، سوگند به قرآن که مشتمل بر ذکر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی و اجتماعی و احکام حلال و حرام] است. (۱)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ ﴿٢﴾
[اینکه قرآن را نمی پذیرند، برای این نیست که زمینه ای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلکه کافران [غرق] در تکبّر [و سرکشی و عداوت] و دشمنی اند. (۲)
کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِینَ مَنَاصٍ ﴿٣﴾
چه بسیار اقوامی که پیش از آنان هلاک کردیم که [وقت نزول عذاب] فریاد کمک خواهی سر دادند، در حالی که وقت گریز و یافتن پناه گاه نبود؛ (۳)
وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْکَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ کَذَّابٌ ﴿٤﴾
و از اینکه بیم دهنده ای از جنس خودشان به سوی آنان آمده است تعجب کردند، و کافران گفتند: این جادوگری بسیار دروغگوست. (۴)