تعبیر خواب سوره زخرف - خواندن سوره زخرف در خواب چه تعبیری دارد؟

ستاره | سرویس سرگرمی - سوره زخرف چهل و سومین سوره از قرآن است و دارای ۸۹ آیه است. سوره زخرف تمام آیاتش در مکه نازل شده است. این سوره در ترتیب مصحف، چهل و سومین سوره و در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره شوری و پس از آن سوره دخان نازل شده است. اکنون با تعبیر خواب سوره زخرف با ما همراه باشید.

برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:

تعبیر خواب سوره زخرف

هدف از نزول سوره زخرف

این سوره بطورى که آغاز و انجام آن و نیز مطالبى که بین این آغاز و انجام فاصله شده شهادت مى‌دهد، در مقام انذار و هشدار دادن بشر است، مگر شش آیه آن که از جمله" إِلَّا الْمُتَّقِینَ یا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ" آغاز مى‌شود، که این شش آیه استطرادى (و از باب حرف حرف مى‌آورد) در وسط آیات سوره قرار گرفته. در این سوره این معنا را خاطر نشان مى‌سازد که سنت الهى بر این جریان یافته که انبیاء و رسولانى برگزیند، و کتاب و ذکرى بر آنان نازل کند، و هیچگاه اسراف و افراط مردم در قول و فعلشان او را از این کار باز نمى‌دارد، بلکه همواره رسولان و انبیایى فرستاده، و استهزاء کنندگان و تکذیب کنندگان ایشان را هلاک نموده، و سپس به سوى آتشى جاودانه سوق داده است. و در این بیان نخست مساله ارسال رسل را به طور اجمال ذکر مى‌کند، و سپس از بین آنان ابراهیم و سپس موسى و آن گاه عیسى (ع) را نام مى‌برد، و مطالبى از اسراف کفار نقل نموده، از آن جمله یکى از مهمترین گفتار آنان را که مى‌گفتند خداى سبحان فرزند گرفته، و ملائکه دختران او هستند ذکر مى‌کند. و این بدان جهت است که نسبت به خصوص این عقیده و رد آن عنایت داشته، و به همین جهت آن را مکرر نقل مى‌کند و جواب مى‌گوید، و گویندگان آن را به عذاب تهدید مى‌کند، البته در این سوره حقایق متفرق دیگرى نیز هست.

آیات ابتدایی سوره زخرف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

حم ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

حاء، میم (۱)

وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾

سوگند به [این] کتاب روشنگر (۲)

إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٣﴾

که ما آن را [به زبان] عربی [فصیح و گویا] قرار دادیم تا [در آن] تعقّل کنند؛ (۳)

وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ ﴿٤﴾

و همانا که آن در امِّ الکتاب [که لوح محفوظ است] نزد ما بلند مرتبه و حکیم است. (۴)

أَفَنَضْرِبُ عَنْکُمُ الذِّکْرَ صَفْحًا أَنْ کُنْتُمْ قَوْمًا مُسْرِفِینَ ﴿٥﴾

آیا برای اینکه شما قومی اسراف کارید، قرآن را از شما دور کنیم و بازگردانیم؟! [نه این کار را نمی کنیم تا بندگانمان از هدایت محروم نشوند.] (۵)