
ستاره | سرویس سرگرمی - سور ه حجرات چهل و نهمین سوره از قرآن است. این سوره ۱۸ آیه دارد و جزو سورههای مدنی است. از حسن و قتاده و عکرمه و ابن عباس نقل شده که این سوره تماماً مدنى است جز آیه «یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى».(آیه ۱۳) این سوره در ترتیب مصحف، چهل و نهمین سوره و در ترتیب نزول، صد و هفتمین سوره قرآن کریم محسوب میشود که پیش از آن سوره مجادله و پس از آن سوره تحریم نازل شده است. در این مطلب با تعبیر خواب سوره حجرات با ما همراه باشید.
برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:
ج | ث | ت | پ | ب | الف | آ |
ز | ر | ذ | د | خ | ح | چ |
ظ | ط | ض | ص | ش | س | ژ |
ل | گ | ک | ق | ف | غ | ع |
ی | ه | و | ن | م |
تعبیر خواب سوره حجرات
محمد بن سیرین گوید: اگر دید سوره حجرات میخواند، دلیل است مردمان را به القاب بخواند و غیبت ننماید. کرمانی گوید: آزار کسی نجوید و دل همه کس نگاه دارد. حضرت صادق (ع) گوید: با مردمان پیوند و دوستی جوید.هدف از نزول سوره حجرات
این سوره مشتمل بر مسائلى از احکام دین است، احکامى که با آن سعادت زندگى فردى انسان تکمیل مىشود و نظام صالح و طیب در مجتمع او مستقر مىگردد. بعضى از آن مسائل ادب جمیلى است که باید بین بنده و خداى سبحان رعایت شود و پارهاى از آن که در پنج آیه اول سوره آمده شامل آدابى است که بندگان خدا باید در مورد رسول خدا (ص) رعایت کنند.
بعضى دیگر از آیات این سوره، احکام مربوط به مسائلى است که مردم در برخورد با یکدیگر در مجتمع زندگى خود باید آن را رعایت کنند. قسمتى دیگر مربوط به برتریهایى است که بعضى افراد بر بعضی دیگر دارند و تفاضل و برترى افراد از اهم امورى است که جامعه مدنى انسان با آن منتظم میشود و انسان را به سوى زندگى توأم با سعادت و عیش پاک و گوارا هدایت میکند. برتریهایی که بین دین حق و باطل فرق میگذارد و مشخص میکند کدام دین حق و کدام از سنن اجتماعى قومى است. در آخر سوره با اشاره به حقیقت ایمان و اسلام ختم میشود، بر بشریت منت میگذارد که نور ایمان را به او افاضه فرموده است.
آیات ابتدایی سوره حجرات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
ای اهل ایمان! بر خدا و پیامبرش [در هیچ امری از امور دین و دنیا و آخرت] پیشی مگیرید و از خدا پروا کنید که خدا شنوا و داناست. (۱)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٢﴾
ای مؤمنان! صدایتان را بلندتر از صدای پیامبر نکنید، و آن گونه که با یکدیگر بلند سخن می گویید با او بلند سخن نگویید، مبادا آنکه اعمالتان تباه و بی اثر شود و شما تباهی آن را درک نکنید. (۲)
إِنَّ الَّذِینَ یَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَىٰ ۚ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿٣﴾
بی تردید کسانی که صدایشان را نزد رسول خدا پایین می آورند، همانان هستند که خدا دل هایشان را برای پرهیزکاری امتحان کرده، آنان را آمرزش و پاداشی بزرگ است. (۳)
إِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَکَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ ﴿٤﴾
یقیناً کسانی که تو را از پشت اطاق ها صدا می کنند، بیشترشان معرفت و آگاهی [به حرمت و عظمت تو] ندارند. (۴)