
ستاره | سرویس سرگرمی - سوره قمر پنجاه و چهارمین سوره از قرآن و دارای ۵۵ آیه است. سوره قمر مکی است. این سوره در ترتیب مصحف، پنجاه و چهارمین سوره و در ترتیب نزول، سی و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره الطارق و پس از آن سوره ص نازل شده است. در ادامه با تعبیر خواب سوره قمر با ما همراه باشید.
برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:
ج | ث | ت | پ | ب | الف | آ |
ز | ر | ذ | د | خ | ح | چ |
ظ | ط | ض | ص | ش | س | ژ |
ل | گ | ک | ق | ف | غ | ع |
ی | ه | و | ن | م |
تعبیر خواب سوره قمر
محمد بن سیرین گوید: اگر بیند سوره قمر میخواند، دلیل که بر دشمنان ظفر یابد. کرمانی گوید: کارهای دشوار بر او آسان گردد. حضرت صادق (ع) فرماید: در این جهان نعمت و مال یابد.هدف از نزول سوره قمر
این سوره به جز دو آیه از آخرش که متقین را وعده بهشت و حضور در نزد خداى تعالى میدهد بقیه آیاتش یکسره مربوط به انذار و تهدید است، نخست در این سوره به معجزه شق القمر اشاره مىکند، که رسول خدا (ص) آن را به خاطر مطالبه قومش آورد. و سپس میفرماید که: همان قوم او را ساحر خواندند، و نبوتش را تکذیب نموده همچنان هواهاى نفسانى را پیروى کردند، با اینکه خبرهاى تکان دهندهاى از اخبار روز قیامت و از داستانهاى امم منقرضه در گذشته به گوششان خورد.
آن گاه دوباره به نقل پارهاى از آن داستانها بر مىگردد، اما پیداست که با خشم و عتاب آنها را نقل مىکند و بد حالیشان در روز قیامت هنگام بیرون شدن از قبرها و حضورشان را براى حساب خاطرنشان میسازد.
و سپس به داستانهایى از قوم نوح، عاد، ثمود، قوم لوط، و دودمان فرعون، و عذابهاى دردناکى که به خاطر تکذیبشان پیامبران را بر سر آنان آمد، پرداخته، میفرماید: قوم پیامبر اسلام نزد خدا عزیزتر از آنان نیستند، و ایشان هم مانند آنها نمیتوانند خدا را عاجز سازند، و در آخر همان طور که گفتیم سوره را با بشارت به متقین ختم میکند.
آیات ابتدایی سوره قمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ﴿١﴾
قیامت بسیار نزدیک شد، و ماه از هم شکافت. (۱)
وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿٢﴾
و اگر معجزه ای را ببینند، روی بگردانند و گویند: [این] جادویی همیشگی است! (۲)
وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَکُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿٣﴾
و [قرآن، رسالت پیامبر و معجزه را] انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری [چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود] قرار می گیرد [و اینان به زودی خواهند دانست که قرآن و پیامبر بر حق است یا معبودانشان؟] (۳)
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ ﴿٤﴾
بی تردید آنچه از خبرها [ی گذشتگان] که [در آن] مایه بازداشتن [از کفر و شرک و گناهان] است برای آنان آمده است. (۴)