آداب استفاده از آسانسور
اگر در اسانسور گیر کردید چیکار باید انجام دهید و اصلا آسانسور ها چگونه میباشند ؟
آسانسور یک وسیله ای پر محتوا هست که برای کار آسانی اختراع شده هست ، اما گاهی اوقات مسافران آسانسور باید دقت داشته باسند که برترین استفاده را از این دستگاه داشته باشند .
این دستگاه مهم در منزل‌ها، گاهی تمامی خدمات جذابی که به مخاطبانش داده را یک‌جا با آنها تسویه میکند و بلایی سرشان می‌آورد که تا مدت‌ها سمت هیچ آسانسوری نروند. حبس شدن در یک کابین کوچک با چراغ‌هایی خاموش و اکسیژنی که حس می‌کنیم دارد تمام میشود، تجربه‌ای فراموش نشدنی هست.
دقت به این نکته که اگر آسانسورها نبودند، هیچ کلانشهری پدید نمی‌آمد و هیچ منزل بلند مرتبه‌ای ساخته نمی‌شد، علت کافی برای اثبات مفید بودن آسانسور‌هاست. فقط برای پیشگیری از رقم خوردن یک خاطره تلخ از آسانسور، باید روش نگه داری از آن را بدانیم و مراقبش باشیم تا به هم نریزد و ما را در خودش حبس نکند.
در ادامه، یک راهنمای جمع و جور درمورد آسانسورها با کمک «پوریا ملکی» که کارشناس نصب و راه‌اندازی و تعمیر این بالابرهاست آماده شده هست.
رایج‌ترین نقص آسانسورها چیست؟
آسانسورها گاهی از حرکت می ایستند و اصطلاحاً گیر میکنند و این متعارف‌ترین نقص آنهاست. اگر بدانیم که این توقف‌ها ناشی از فعال شدن بخشی از سیستم امنیتی آسانسور هست و در واقع دارد از جان ما محافظت میکند، شاید در کابین تاریک و بی‌حرکت آسانسور کمتر اذیت شویم! زمانی‌که سیستم محرک یک آسانسور به هر دلیلی متوقف میشود، سیستم ترمز آن فعال میشود و کابین در هر موقعیتی که هست، اثبات می‌ماند.
اگر آسانسور شما مجهز به برق اضطراری باشد، شما را در اولین طبقه متوقف و در‌ها را باز میکند و بعد خاموش میشود. پس سعی کنید آسانسوری انتخاب کنید که مجهز به برق اضطراری باشد.
آسانسورها به ۳ علت از حرکت می ایستند. یکی قطع شدن برق، دیگری نقص مکانیکی یا الکتریکی و سومی استفاده ناصحیح از آسانسور مانند تحمیل کردن وزن بیش از حد مجاز به آن.
در ادبیات آسانسور، وزن هر انسان ۷۵ کیلوگرم محاسبه شده هست. پس اگر آسانسوری تا ۱۰ نفر ظرفیت دارد، نباید آن را با وزنی اکثر از ۷۵۰کیلوگرم مواجه کرد که اگر هم در‌هایش بسته شد و راه افتاد، در میانه‌های راه متوقف شود و کار بالا بگیرد.
اگر در آسانسور حبس شدید چه کنید؟
نکته اول و مهم این هست که دیوارهای کابین آسانسور در مقابل هوا ایزوله نیست و قرار نیست دچار کمبود اکسیژن شوید. پس آرام باشید و خطر خفگی را در تخیلات‌تان تقویت نکنید. پیشنهاد اصلی به حبس‌شدگان، برقراری ارتباط با بیرون از کابین هست. پس به هیچ‌وجه درصدد باز کردن درهای کابین با اهرم نباشید، چون گره کار را کور‌تر و خطر را جدی‌تر میکند. نگران سقوط آزاد هم نباشید، فیلم سینمایی که نیست، سیستم ترمز اضطراری آسانسور فعال شده و این سیستم مکانیکی هست و از کار نمی‌افتد.
ضمن این که سیم بکسل‌های آسانسور دارای ضریب ایمنی بسیار بالایی میباشند و امکان پاره شدنشان چیزی در حد صفر هست.
بعضی از کابین‌ها، تلفن اضطراری دارند، بعضی‌ها هم زنگ خطر دارند. اگر این‌ها در دسترس نبود، از تلفن همراه استفاده کنید. اگر تلفن همراه هم آنتن نداشت، خونسرد باشید و از روش سنتی فریاد زدن و کوبیدن به در استفاده کنید. وقتی هم گروه نجات از راه رسید، روی کف کابین بنشینید تا حرکت ناگهانی آسانسور، بلایی سرتان نیاورد.
حفظ خونسردی باعث می شود که تصمیم‌های بهتری بگیرید و در غیر این صورت ممکن هست کس دیگری هم توی کابین باشد که تشویش شما، وی را دچار حمله قلبی کند.
اگر آسانسور گیر کرد بیرونی‌ها چه کنند؟
دو حالت وجود دارد: یا کابین آسانسور همردیف با یک طبقه متوقف شده هست یا بین طبقات. در حالت اول میتوانید با استفاده از کلید اضطراری یا همان سه‌گوش درهای آسانسور که معمولا در دست مدیر ساختمان و یکی‌دو همسایه دیگر هست در را باز کنید تا محبوس‌شدگان خارج شوند، اما اگر کابین بین طبقات گیر کرده هست، عقل حکم میکند که با مأموران آتش‌نشانی تماس بگیرید و از آن ها تقاضای کمک کنید.
تعداد زیادی از مأموریت‌های سازمان آتش‌نشانی، مربوط به همین گیر کردن کابین آسانسور بین طبقات هست. اگر در هر شرایطی دسترسی به مأموران امداد و نجات ممکن نشد خودتان میتوانید با کمی دقت دست به‌کار شوید.
ابتدا باید کلید اصلی برق را قطع کنید. به اتاق موتورخانه بروید. اگر قسمت‌های رنگ خورده سیم بکسل‌ها با قسمت‌های رنگ خورده پایه موتورگیربکس هم سطح میباشند کابین در تراز یکی از طبقات ایستاده وگرنه باید آن را با یکی از طبقات هم‌سطح کنید. برای اینکار با یک دست اهرم ترمز روی موتورگیربکس را فشار دهید و با دست دیگر فلکه دستی زردرنگ روی موتور را در جهتی که راحت‌تر میچرخد بچرخانید.
درصورتی که سرعت حرکت زیاد شد با شل کردن اهرم ترمز، جلوی سرعت را بگیرید. این چرخش را ادامه دهید تا قسمت‌های رنگ خورده روی سیم بکسل‌ها با قسمت‌های رنگ خورده پایه موتور گیربکس هم سطح شوند. دراین حالت اهرم ترمز را رها کنید تا کابین متوقف شود.
ازسوراخ سقف چاه موقعیت کابین را پیدا کرده و به آن طبقه بروید. با کلید 3 گوش در طبقه را بازکنید و با فشاردادن لته درهای کابین، در را هم باز کنید تا سرنشینان از آن خارج شوند. بلافاصله با شرکت آسانسور تماس بگیرید تا برای بررسی اوضاع و رفع اشکال به ساختمان شما بیایند.
دوربین داخل کابین لازم هست؟
مرسوم شده که طراحان داخلی، طرح‌هایی هم برای داخل کابین آسانسورها می‌دهند که بعضی از آنها واقعاً خوشگل هست. اما به‌غیر از موارد این‌چنینی که به سلیقه ساکنان منزل مربوط هست، بد نیست که کابین آسانسورها به دوربین مداربسته هم مجهز شود تا بعضی موارد مانند حمل بار با آسانسور که معمولاً ممنوع هست یا اعمال وزن غیرمجاز به آن، توسط نگهبان ساختمان مراقبت شود.
خصوصاً در آسانسورهایی که به سیستم هشدار وزن اضافه مجهز نیستند، از تحمیل وزن اضافه باید ممانعت شود. چون آسانسور به هر زحمتی که هست، به راه می‌افتد اما احتمالا در راه می ماند.
درباره استفاده صحیح از آسانسور
چه مواقعی از آسانسورها استفاده نکنیم؟
زمانی که متوجه حتی یک نقص فنی کوچک در سیستم آسانسورتان میشوید بهتر هست تا زمان بر طرف شدن این مشکل، از پله‌ها استفاده کنید تا دردسری درست نشود.
کارشناسان ایمنی بسیار تأکید کرده‌اند که بعد از وقوع زلزله هم به هیچ‌وجه از آسانسور ساختمان‌ها برای جابه‌جایی استفاده نشود تا از ایمن بودن آن مطمئن شوید.
یکی از مواردی هم که به هیچ عنوان نباید از آسانسور برای رفت‌وآمد عمودی در ساختمان استفاده کرد در زمان وقوع آتش‌سوزی در آپارتمان هست.
آسانسورها هر چند وقت باید نظارت شوند؟
آسانسورها بخشی حساس و خطرآفرین در آلبوم اجزای ساختمان‌ها به‌حساب می آیند و از نظر عملکرد و ایمنی باید دائم بررسی شوند. بنابراین نیاز به نگه داری مناسب و نظارت ادواری دارند؛ این را مقررات ملی ساختمان هم تأیید میکند.
بخشی از مقررات ملی ساختمان، به موضوع مراقبت و نگه داری از ساختمان‌ها اختصاص دارد.
در این مبحث در مورد نگه داری از آسانسورها آمده که مالک ساختمان یا نماینده قانونی او باید حداقل ماهی یک‌بار، تمامی قطعات برقی و مکانیکی آسانسور را بازبینی کند و اگر تشخیص داد که قطعه‌ای نیاز به تعمیر یا تعویض دارد، حتماً دستگاه را از سرویس خارج کند و این خبر را از طریق نصب اعلامیه روی تمامی درهای آسانسور، به ساکنان ساختمان اطلاع دهد.
آسانسور دستگاهی هست که مدام در حرکت هست و استهلاک بالایی دارد. در مقررات ملی ساختمان آمده که باید هر سال آسانسورها را مورد نظارت کامل قرار داد.
به این معنا که آنها را خاموش کرد و از یک بازرس خواست تا آن را اصطلاحاً از صفر تا صد بررسی کند.
بازرس را از کجا گیر بیاوریم؟!
برای نظارت سالانه آسانسور، بهتر هست با یک شرکت نظارت تماس گرفته شود تا کارشناس خود را به محل اعزام کند. شرکت‌های نظارت ساختمان، تأیید صلاحیت خود را از سازمان ملی استاندارد دریافت میکنند و فهرستی از شرکت‌های مورد تأیید را در وب‌سایت این سازمان می توان یافت.
حتی برای محکم‌کاری بد نیست که در زمان نصب آسانسور هم یک بازرس حضور داشته باشد و نصب صحیح آسانسور را نظارت و تأیید کند.
برای نظارت آسانسورها، فرم‌هایی وجود دارد که توسط سازمان استاندارد در اختیار بازرس‌ها قرار داده شده هست. بد نیست نگاهی به این فرم‌ها بیندازید و یک کپی از آن تهیه کنید تا در مواقع نظارت ادواری آسانسور، بدانید که یک بازرس، به چه نکات و چه بخش‌هایی از آسانسور باید دقت کند.
چه علائمی را جدی بگیریم؟
باز شدن درهای آسانسور در مواقعی که کابین از راه نرسیده، خطرناک‌ترین نقصی هست که یک آسانسور ممکن هست پیدا کند. چنین نقصی را به هیچ‌وجه نباید نادیده گرفت. مواردی مانند توقف کابین در موقعیتی بالا‌تر یا پایین‌تر از سطح زمین هم یک هشدار جدی هست.
بعضی مواقع آسانسورها بعضی از طبقات را رد میکنند که این مشکل هم با گذشت زمان حل نمی شود. هر نوع صدای ناهنجار ممکن هست نشانه‌ای از نقص فنی باشد. از مکانیک‌های اتومبیل که بپرسید، تأیید خواهند کرد که بخش بزرگی از مراجعان به آن ها، کسانی میباشند که بیهوده تلاش کرده‌اند یک نقص ظاهراً کوچک را برطرف کنند و اتفاقاً آن را به مشکلی حاد تبدیل کرده‌اند.
این موضوع در مورد هر دستگاه مکانیکی دیگری مانند آسانسور هم صادق هست و باید گفت که اگر آشنایی کامل با مکانیسم آسانسور وجود ندارد، عاقلانه‌تر هست که اقدام شخصی برای تعمیرش صورت نگیرد.
آداب و اصول آسانسورسواری
آسانسور یک وسیله نقلیه عمومی هست و استفاده از آن، آداب و اصولی دارد، مانند این که:
*کشیدن در آسانسور در مواقعی که هنوز کابین در طبقه توقف نکرده، فایده دیگری جز خرابی قفل در به مرور زمان ندارد.
*فشردن مکرر دکمه آسانسور هم موجب نمیشود که کابین زود‌تر از راه برسد. اگر خیلی عجله دارید، بهتر هست از پله‌ها استفاده کنید. خصوصاً اگر میخواهید یکی‌دو طبقه تردد کنید، استفاده از آسانسور منطقی نیست. متوقف کردن کابین در یکی‌دو طبقه اول، وقت دیگران را می گیرد و در عین حال ما را از یک ورزش کوتاه محروم میکند.
*زمانی که وارد آسانسور شدیم، ادب حکم می کند بگذاریم کسی که جلو‌تر هست، زود‌تر دکمه طبقه مورد نظرش را بزند. رعایت حال معلولان، جانبازان، سالمندان، خانم‌ها و کودکان هم گرچه ضروری هست.
*اگر در‌ها دارند بسته می شوند و ناگهان کسی دوان‌دوان از راه میرسد، اخلاق حکم میکند که دکمه گشودن در را بزنیم تا او هم بتواند سوار شود. قطعاً اگر خود ما جای دونده باشیم، انتظار داریم که آسانسورسوار‌ها در را برایمان باز کنند.
*آسانسور یک وسیله عمومی هست. اگر از خرید آمده‌ایم و بار زیادی به همراه داریم، با وارد شدن به کابینی که مسافر دارد، دیگران را آزار ندهیم و سعی کنیم از یک آسانسور خالی استفاده کنیم.
*هرگز نباید کابین را برای رسیدن همراهانمان متوقف نگاه‌داریم. آسانسور، هواپیما نیست که اگر از آنجا بمانیم، زیان فراوانی داشته باشد.
*آسانسورهای ساختمان‌های پر رفت‌وآمدی مانند بیمارستان‌ها، معمولاً مملو از مسافر می‌شوند. در این مواقع برترین حالت آن هست که همگی مسافران رو به در بایستند. اما از آنجا که ما ایرانی‌ها پشت کردن به هم را بی‌ادبی میدانیم، معمولاً در بین کابین سرگردان می‌شویم. اگر قصد پشت کردن به هم را نداریم، لااقل طوری نایستیم که بینی‌هایمان با هم مماس شوند!
*بهتر هست مسافران آسانسور خودشان دکمه طبقه مورد نظرشان را در زمان ورود بفشارند. کسی که کنار دکمه‌ها ایستاده، مسئول اینکار نیست.
*صحبت با تلفن همراه، ایجاد سر و صدای اضافه مانند سرفه‌های شدید، در تمام وسایل نقلیه عمومی صحیح نیست؛ چه تاکسی و اتوبوس، چه آسانسور.
*استفاده از محیط کوچک و بسته آسانسور برای بعضی‌ها ترسناک و ناممکن هست. این نوع از اختلال‌های روانی را با عنوان‌هایی مانند ترس از غوطه‌وری و تنگناهراسی می‌شناسند و گرچه قابل درمان هست.
روانشناس‌ها میگویند برای درمان چنین اختلالی، باید ترس را به مرور کاهش داد. چنین فردی باید چندبار به همراه یک فرد دیگر، در یک کابین بی‌حرکت قرار بگیرد و بعد از مدتی یک طبقه را با آسانسور بپیماید و به مرور به شمار طبقه‌ها اضافه شود و بعد این مسیر را بدون همراه طی کند تا اندک اندک ریشه‌های ترس از آسانسور در دلش بخشکد.
به هر صورت ترس از آسانسور، مریضی پیچیده‌ای نیست و درمان راحتی دارد.
منبع :khakandaz.com