
روز پنجشنبه ۱۲ اسفند، در آستین از مجموعه چراغهای برند «نقطه کاما» رونمایی کرد. این برند که توسط بهزاد عمرانی و جهانیار قربانی (خواننده و نوازندهی گروه موسیقی بمرانی) پایهگذاری شده، با استفاده از وسایل قدیمی و از کار افتاده، آباژور و چراغهای خلاقانه و متفاوتی را خلق میکند.
مجموعهی «نقطهکاما» علاوه بر وبسایت آستین، در فضای فیزیکی آستین در محلهی آقابزرگی با حضور طراحانش به نمایش در آمد.
دربارهی بهزاد عمرانی و جهانیار قربانی
بهزاد عمرانی در سال ۱۳۶۴ در محلهی دهکده المپیک تهران به دنیا آمد. او از ۱۴ سالگی شروع به نواختن گیتار کرد و بعدها در پی آشنایی با جهانیار قربانی، مانی مزکی و سالار محمد اصغری، به همراه پسرعموهایش آرش عمرانی کیارش عمرانی گروه بمرانی را تشکیل دادند. بهزاد در هنرستان و دانشگاه در رشتهی گرافیک تحصیل کرده و در کنار موسیقی، با فعالیتهای خلاقانهی بصری نیز غریبه نیست!
جهانیار قربانی در سال ۱۳۶۵ در شهر اهواز متولد شد. او در دبیرستان در رشتهی ریاضی و فیزیک تحصیل کرد، سپس وارد دانشگاه شد اما تحصیلات دانشگاهی را نیمه کاره رها کرد تا به طور حرفهای موسیقی را دنبال کند. جهانیار و بهزاد به صورت اتفاقی در یک استودیوی ضبط موسیقی هم دیگر را ملاقات کردند و این ملاقات منجر به تشکیل گروه بمرانی شد.
خلق چراغهای بهیافتی
بهزاد عمرانی در رابطه با ایدهی خلق چراغهای نقطه کاما میگوید:
«در اوایل همهگیری کرونا، به دلیل اینکه نور اصلی اتاقم بیش از حد شدید بود نیاز به یک آباژور داشتم. آن روزها به دلیل شرایط قرنطینه، تمام مغازهها تعطیل بود. در فروشگاههای اینترنتی چرخی زدم اما چراغی که باب میلم باشد پیدا نکردم. به سرم زد با وسایلی که در اتاق دارم موقتا یک آباژور دست و پا کنم! مقداری فیلم نگاتیو عکاسی را دور یک شلف چوبی پیچیدم و چراغی وسط آن قرار دادم. از قضا نتیجه چیز خوبی از آب درآمد و تبدیل به یک آباژور زیبا شد! (البته جهانیار قربانی زیبا بودن آن آباژور اولیه را تایید نمیکند!) وقتی دوستانم آباژور را دیدند من را تشویق کردند که نمونههای بیشتر و متفاوتی درست کنم. من هم چون از فرایند خلق این آباژورها لذت میبردم شروع کردم به ساخت آباژور با هر وسیلهی خراب و از کار افتادهای که در خانه داشتم، از چرخ گوشت گرفته تا پنکه و چرخ خیاطی!
بعد از آن جهانیار هم به من ملحق شد و تصمیم گرفتیم به صورت جدیتر این کار را دنبال کنیم. با این کار میتوان به وسایل قدیمی فرصت دوباره داد، وسایلی که اتفاقا طراحی بسیار زیبایی داشتند و از خیلی از تولیدات امروزی بسیار خلاقانهتر بودند. این وسایل با وجود زیبایی و طراحی خلاقانهشان، چون دیگر کارکرد اصلیشان را از دست دادهاند در گوشهی انباری افتادهاند و خاک میخورند یا نهایتا به عنوان یک دکوری قدیمی در گوشهی یک اتاق هستند؛ اما وقتی به آباژور تبدیل میشوند انگار از بازنشستگی در میآیند و شغلی جدید پیدا میکنند!»
البته امروز دیگر خلق این چراغها محدود به وسایل موجود در خانهی خود بهزاد و جهانیار نیست و مرحلهی اول فرایند خلق، با جستجوی آنها در بازارها و فروشگاههای قدیمی برای یافتن وسایل مناسب این کار آغاز میشود. وسایلی که برای این منظور انتخاب میشوند باید شرایط خاصی داشته باشند از جمله اینکه فضای مناسبی برای قرار دادن چراغ در آنها وجود داشته باشد. اکثر این چراغها با استفاده از دکمههای اصلی همان وسیله روشن و خاموش میشوند، مثلا تلفنهای قدیمی که تبدیل به چراغ شدهاند با استفاده از صفحهی شمارهگیر همان تلفن روشن و خاموش میشود.
حرفهای تمام نشده!
نام این برند را جهانیار انتخاب کرده. نقطهکاما (نقطه ویرگول) یکی از علائم نگارش در زبان فارسی است که متشکل از یک نقطه و یک ویرگول است. کاربرد نقطه ویرگول برای نشان دادن مکثی بیشتر از ویرگول و کمتر از نقطه است.
دلیل انتخاب نام برند نیز همین بوده. نقطه کاما یعنی «جملهام تمام شده، اما حرفم هنوز ادامه دارد». و این حقیقتی است که دربارهی این چراغها نیز کاملا صدق میکند. جملهی آنها به پایان رسیده، کسی با این تلفنها به کسی زنگ نمیزند، از این پنکه برای خنک کردن اتاق استفاده نمیشود؛ اما هنوز حرفهای زیادی برای گفتن دارند و میتوانند زیباییبخش خانهای جدید باشند.
نقطهکاما
«نقطهکاما؛
جملهام تمام شده، ولی حرفم همچنان ادامه دارد.
ما در پروژهی نقطهکاما سعی کردیم برای وسایل بازنشستهی خانه، شغلی جدید بسازیم.
آنها نه تنها میتوانند بخشی از زیبایی خانهی باشند، بلکه وظیفهای جدیدی برای استفاده در منزل پیدا میکنند. آنها در این پروژه تبدیل به وسایل نورافشانی میشوند. با استفاده از همان کلیدها و بدنههای قدیمی و زیبای خود.
یک وسیلهی از کار افتاده، با تمامِ قدمت و سالهایی که تا به امروز گذرانده، بار دیگر به فعالیت خود در خانه ادامه میدهد. با این تفاوت که هم بخشی از زیبایی خانه میشود، هم چراغی خواهد بود برای روشنایی».