کارهای خانه را برای بچه‌ها به سرگرمی تبدیل کنید

اجازه بدهید خودشان انتخاب کنند
شاید شما بر این باور باشید که جمع کردن لباس‌های کثیف، آسانتر از مرتب کردن رختخواب است، اما ممکن است فرزندتان نظر متفاوتی داشته باشد. به همین دلیل به آنها اجازه بدهید خودشان کاری را که می‌خواهند انجام بدهند، انتخاب کنند. فهرستی از کارهایی را که می‌توانند انجام بدهند تهیه کنید و بخواهید کار مورد علاقه‌اش را انتخاب کند. با این کار فرزندتان کنترل بیشتری بر آنچه که می‌خواهد انجام بدهد، خواهد داشت. علاوه بر این، با داشتن حق انتخاب، احساس شادمانی بیشتری می‌کند.

آموزش بدهید
یکی از دلایلی که بچه‌ها از انجام کارهای خانه لذت نمی‌برند این است که هیچ آموزشی در این رابطه نمی‌بینند. کارهای جدید را با آرامش و به طریقه خوشایندی به آنها معرفی کنید و آموزش بدهید و موقعی برای این کار انتخاب کنید که آنها سرحال باشند. می‌توانید آموزش را با جمله‌ای خاص شروع کنید: آیا می‌خواهی نحوه ... را بیاموزی؟. وقتی او بدون عجله و با توجه کاملِ شما بیاموزد، با شما احساس صمیمیت بیشتری می‌کند و صلاحیت کافی را در خود می‌یابد تا کارش را به تنهایی به اتمام برساند. برای کارهای خطرناک و پیچیده مانند پخت‌وپز ، قبل از آنکه مسئولیت کامل را به او بسپارید چند جلسه آموزش بدهید.

بازی‌های کاری خلق کنید
کار خانه را به بازی تبدیل کنید تا آنها را هرچه سرگرم‌کننده کنید. هنگام خلق بازی‌ها خلاقیت به خرج بدهید و کمک فرزندتان را نیز به حساب بیاورید. برای مثال، برای قرار دادن ظرف‌های شسته در قفسه‌های کابینت، زمان مشخصی را تعیین کنید و شرط بازی را نشکستن یا نینداختن آنها تعیین کنید. می‌توانید از زمان‌سنج استفاده کنید تا کارتان دقیق‌تر بشود. برای تعیین مدت انجام کارها، مدت زمان معقول و مناسبی تعیین کنید.

برای این مدت شعر یا سرود خاصی در نظر بگیرید
شعر و آواز، هر کاری را خوشایندتر می‌کند. می‌توانید از ملودی آهنگ‌های موجود استفاده کرده و شعر یا کلمات خودتان را در آن بگنجانید. علاوه بر این، می‌توانید آهنگ‌های مورد علاقه‌اش را بگذارید تا او همراه آن بخواند و کارش را به اتمام برساند.

کارهایشان را پیگیری کنید
بچه‌ها تشویق و تقویت مثبت را دوست دارند. تشویق شما هرچه که باشد، از برچسب‌های ستاره‌ای گرفته تا کارتونی، بچه‌ها نشانه‌هایی را که اتمام کارشان را یادآور می‌شود، دوست دارند. پاداش متناسب با سنشان در نظر بگیرید. می‌توانید برای پیگیری کارهای تکمیل شده، از جدول استفاده کرده و آنها را در جدول درج کنید.

کارهای خانه را به رویداد خانوادگی تبدیل کنید
به جای آنکه هر یک از بچه‌ها را به اتاق یا گوشه‌ای از خانه بفرستید، زمانی خاصی برای هر کدام در نظر بگیرید، آن را به یک فعالیت خانوادگی تبدیل کنید که هر عضو خانواده در کارهای روزانه یا هفتگی نقش دارد. برای مثال، دو نفری به مرتب کردن رختخواب بپردازید، یکی ظرف‌ها را به دیگری بدهد و او آنها را در قفسه‌های کابینت بچیند یا همراه هم میز بچینید.

کارهای خلاق طراحی کنید
شاید بچه‌ها از انجام کارهای روزمره مانند جارو کشیدن، دور انداختن زباله و غیره حوصله‌شان سر برود. به همین دلیل کارهای سرگرم‌کننده نو برایشان طراحی کنید. بگذارید آنها هم ایده‌های تازه‌ای برای کارهای هیجان‌انگیزتر بیابند. برای مثال، هنگام دوش گرفتن، درِ حمام را هم بشویند، یا قبل از فرا رسیدن سال نو، اسباب بازی‌های کهنه و شکسته را جمع کنند تا برای اسباب بازی‌های جدید جا داشته باشند.

انگیزه مثبت بدهید
بدترین کاری که می‌توانید انجام بدهید این است که پس از اتمام کارها مرتب از بچه‌ها انتقاد کنید. اگر به سادگی به آنها بگویید که کارها را اشتباه انجام می‌دهند، دیگر تمایلی برای ادامه کار نخواهند داشت. در عوض، همیشه به قسمت‌هایی از کارشان توجه کنید که به‌خوبی انجام داده‌اند و حرف‌های خوب به آنها بزنید. اگر از شما کمک خواستند، اشارات مفیدی بکنید تا دفعه بعد کارشان را بهتر انجام بدهند.

اشتباهات والدین در حرف زدن با کودکان
یکی از روش‌های ارتباطی با کودکان حرف زدن است. اگر بتوانید روش‌های صحیح حرف زدن با کودکتان را بیاموزید. به‌طور غیرمستقیم درست حرف زدن را به او آموزش می‌دهید.

غر زدن
بسیاری از والدین برای اینکه فرزندشان تکالیفش را درست انجام دهد یا غذایش را کامل بخورد، مدام سر او غر می‌زنند. این رفتار به هیچ عنوان مناسب نیست. این کار موجب می‌شود تا کودک لج کند و درست برعکس آن را انجام دهد. این مساله همچنین موجب می‌شود تا فرزند از زمان‌هایی همچون غذاخوردن فرار و سعی کند خودش را به کاری دیگر مشغول کند.

کوتاه پاسخ دادن
والدینی که با پاسخ کوتاه فرزند را مجبور می‌کنند از آنها اطاعت کند، به هیچ عنوان روش درستی برای تربیت کودک خود انتخاب نکرده‌اند.«مثلاً من می‌گویم این کار را بکن»این رفتار موجب می‌شود کودک هرگز به چرایی مسایل فکر نکند. قدرت تحلیل و پرسش‌گرایی را از کودک می‌گیرد.
وقتی یا هیچ احترامی برای فرزند خود قایل نیستید، او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت صحیح فرزندان، برای پاسخ به سؤالات او وقت بگذارید و با صبر کامل و مرتبط به سوال او پاسخ دهید.

کودکانه رفتار کردن
کودکان بسیار باهوش‌تر از آن هستند که تصور می‌کنید. لازم نیست صدای خود را کودکانه کنید یا با کلمات خیلی بچه‌گانه با او حرف بزنید تا به حرف‌هایتان گوش کنند. کودکان مکالمات شما با دیگران را می‌شنوند و کودکانه حرف زدن را نوعی اهانت به خود می‌دانند.

مشغول بودن
کودکان دوست دارند برای آنها ارزش قایل شوید مثلاًهنگام صحبت با فرزند خود، کارخود را کنار بگذارید و با همه حواس به حرف‌های او گوش فرا دهید. این رفتار اعتمادبه نفس را در کودک تقویت کرده موجب می‌شود آن حس ارزشمندیرا که دنبالش هستند از شما بگیرند.

زیاد حرف زدن
کودکان وقتی بیشتر از ظرفیت خود می‌شنوند،دیگر تمایلی به گوش کردن ادامه حرف‌ها ندارند. اگر می‌خواهید مسایل زیادی به فرزند خود بیاموزید، آن را به چندین بخش کوتاه تقسیم کنید تا نتیجه بهتری داشته باشد.

استفاده از واژه‌های محکوم یا سرزنش‌کننده
هرگز از واژه‌هایی که موجب ایجاد حس گناه در کودک می‌شود، استفاده نکنید. کودکان از همان ابتدا حس همدردی ندارند و بسیاری از چیزها را نمی‌توانند درک کنند. نباید برای اشتباهاتی که انجام می‌دهند خیلی آنها را سرزنش کنید.

تهدید کردن
هدف از بزرگ کردن کودک این نیست که او را مطیع خود تربیت کنیم. باید به کودکان فرصت فکر و خطا کردن بدهید. تهدید کردن کودک موجب می‌شود تا اعتمادبه‌نفس او از بین برود و در بزرگسالی دچار مشکل بشود.منبع : مجله خانواده